Zosia, Zosia, Zosia izbę zamiatała

I Ma-, i Ma-, i Macieja zawołała.

Zosia izbę zamiatała

I Macieja zawołała.

Chodź, Ma-, chodź, Ma-, chodź, Macieju, pomożecie,

Wszystkie, wszystkie, wszystkie kąty wymieciecie.

Chodź, Macieju, pomożecie,

Wszystkie kąty wymieciecie.

Maciej, Maciej, Maciej - człowiek pracowity,

Przyle-, przyle-, przyleciał na głos kobity.

Maciej - człowiek pracowity,

Przyleciał na głos kobity.

Babcia, babcia, babcia lampę zapaliła

I Ma-, i Ma-, i Macieja zobaczyła.

Babcia lampę zapaliła

I Macieja zobaczyła.

Oj, Ma-, oj, Ma-, oj, Macieju, co robicie?

Bo mi, bo mi, bo mi Zosię udusicie!

Oj, Macieju, co robicie?

Bo mi Zosię udusicie!

Ja wam, ja wam, ja wam Zosi nie uduszę,

A com, a com, a com zaczął, skończyć muszę.

Ja wam Zosi nie uduszę,

A com zaczął, skończyć muszę.

Ja wam Zosi nie uduszę,

A com zaczął, skończyć muszę.

Cette chanson parle de Sophie, une jeune fille et de son amoureux : Sophie balaie la cuisine, elle appelle son amoureux Mathieu et lui dit : « viens m’aider, balaie dans les coins ». Puis dans la strophe suivante, la Grand-Mère allume la lumière et surprend Mathieu. Elle lui dit : « Qu’est-ce que tu fais ? Tu vas étouffer ma Sophie ! » et Mathieu répond : « Non non, je ne vais pas l’étouffer, mais ce que j’ai commencé, il faut que je le finisse ! »